De Sint-Paulusparochie werd rond 1180 gesticht met de reorganisatie van de parochies. De huidige driebeukige Westfaalse hallenkerk, waarvan de oorsprong teruggaat op een romaanse voorganger, ontwikkelde zich tussen de 14e en 15e eeuw tot haar huidige gotische vorm. De imposante toren met vijf verdiepingen is kenmerkend voor het stadsbeeld van Soest. De Pauluskerk is van historisch belang omdat hier rond 1530 de eerste protestantse prediking in Soest werd gehouden door kapelaan Johann Kelberg, waardoor het in 1552 de eerste protestantse parochiekerk van de stad was.
Het interieur bevat kunsthistorische schatten: de oudste bewaard gebleven gotische gebrandschilderde ramen in Soest van rond 1300, een barok orgelprospectus uit 1675 met een romantisch werk geïnstalleerd door Walcker in 1895 (gerestaureerd door Eule in 1992-1994), de renaissance preekstoel uit 1580 en een altaarstuk uit de school van Conrad von Soest (rond 1430). Het volledig bewaard gebleven klokkenspel van B. W. Stule (1711/20) is ook een zeldzaamheid.
Na aanzienlijke oorlogsschade tijdens de Tweede Wereldoorlog, met name aan ramen en een gewelf, werd de kerk in 1950 gerestaureerd. Sinds 2009 herbergt de St. Pauli ook het eerste columbarium van Westfalen in een protestantse kerk, waardoor de kerk naast de kerkdiensten ook als urnengrafplaats kan worden gebruikt.




