De Sint-Paulusparochie ontstond met de reorganisatie van de parochies rond 1180, maar er is geen plattegrond bewaard gebleven van de waarschijnlijk romaanse voorgangerskerk, die voor het eerst werd genoemd in een document uit 1229, en er zijn tot nu toe slechts enkele archeologische vondsten gedaan.
De huidige driebeukige, drie traveeën tellende, typisch Westfaalse hallenkerk dateert uit het midden van de 14e eeuw en de eerste helft van de 15e eeuw. De oudste delen zijn het schip en de vijf verdiepingen tellende toren (rond 1350). Het koor is bijna een eeuw jonger en werd pas in de tweede helft van de 15e eeuw voltooid. Rond 1530 preekte kapelaan Johann Kelberg voor het eerst in Soest protestantse preken in deze kerk. Toen de protestantse leer in 1552 definitief voet aan de grond kreeg, was het opnieuw de "Paulikirche" die als eerste parochiekerk in Soest haar deuren opende voor de nieuwe leer.
De oudste gebrandschilderde ramen in de kerk behoren tot de oudste bewaard gebleven gotische schilderingen in Soest en dateren van rond 1300.
In 1895 installeerde de beroemde firma Walcker een nieuwe orgelkast uit 1675 in de toen moderne romantische stijl. Bijzonder bezienswaardig zijn ook de renaissance preekstoel van rond 1580, het Priechen (houten galerij voor adellijke parochianen) en het altaarstuk van rond 1430 uit de school van Conrad von Soest. De Tweede Wereldoorlog liet ook zijn sporen na in deze kerk; veel ramen en een gewelf werden verwoest. Het duurde tot 1950 om de schade te herstellen.
©