Het polarisatiefilter is een van de populairste filters onder natuur- en landschapsfotografen. Het heeft als taak reflecties te elimineren. Dit werkt vooral goed als de fotograaf onder een rechte hoek ten opzichte van de lichtbron fotografeert. Als je bijvoorbeeld een polarisatiefilter gebruikt, moet de zon indien mogelijk van opzij komen. Als de zon achter me staat of als ik tegen de zon in fotografeer, zal het polarisatiefilter maar heel beperkt of helemaal niet werken. Een polarisatiefilter wordt meestal vanaf de voorkant in het filterschroefdraad van de lens geschroefd. Bij mobiele telefoons of compactcamera's houd je het filter gewoon voor de lens. Als je door de camera naar het wateroppervlak van de Hermannvijver kijkt met het filter ingeschroefd, kun je het polarisatiefilter draaien. Je vindt dan een positie van het filter waarbij nauwelijks reflecties op het wateroppervlak te zien zijn (foto 1: zonder polarisatiefilter, foto 2: met polarisatiefilter).Met behulp van een polarisatiefilter kan de fotograaf dus beslissen aan de rand van een waterlichaam: Als een reflectie in het water er interessant uitziet, fotografeert hij die. Maar als het saai of storend is, kan hij het wegnemen met een polarisatiefilter. Dan is de kleur van het water zichtbaar op de foto. Wat mooi en interessant is, bepaalt de persoon achter de camera.
Opdracht:
Wateroppervlakken zijn spiegels. In het dorp (en soms in de natuur) zijn er andere spiegels. Wat zouden dat kunnen zijn? Ga op zoek naar zulke reflecties. Probeer verschillende perspectieven en opnamelocaties uit totdat je een interessant motief in de spiegel ziet. Neem zo min mogelijk op van de omgeving behalve de weerspiegeling - maar zo veel als nodig is om duidelijk te maken waarin je onderwerp wordt weerspiegeld.
Deel je resultaten!
Wil je de beelden delen op sociale media? Gebruik de volgende #hashtag en vergelijk je resultaten met die van andere fotografen: #oberkirchenspiegel